Reisdocumenten voor gezinsleden van buiten de EU
Besluit VK artikel 50 EU-Verdrag: Meer informatie
Voorlopig blijft het Verenigd Koninkrijk volwaardig EU-lid. De EU-rechten en -plichten blijven onverminderd van kracht voor EU-burgers in het VK en voor Britten elders in de EU.
- Vragen en antwoorden – rechten van de burgers van de EU en het VK, zoals uiteengezet in het ontwerp terugtrekkingsakkoord
- EU-publicaties over de Brexit
- Informatie en advies van de Britse regering over de Brexiten
Hebben uw gezinsleden een visum nodig?
Bent u EU-burger, dan mogen uw gezinsleden die zelf geen EU-burger zijn, met u meereizen naar een ander EU-land.
Ze moeten wel altijd een geldig paspoort bij zich hebben en soms, afhankelijk van hun nationaliteit, ook een visum laten zien aan de grens.
Om problemen te vermijden, neemt u het best ruim van tevoren contact op met het consulaat of de ambassade van het land dat u wilt bezoeken, zodat u weet welke documenten uw gezinsleden nodig hebben.
Visumvrijstellingen
Uw echtgeno(o)t(e), (klein)kinderen of (groot)ouders van buiten de EU hoeven geen visum aan te vragen in de volgende gevallen:
- Zij beschikken over een EU-verblijfskaart voor gezinsleden, die kan worden afgegeven door elk EU-land (behalve uw eigen land), en zij reizen naar een ander EU-land, ofwel samen met u ofwel om zich daar bij u te voegen. De verblijfskaart moet duidelijk vermelden dat de houder lid van het gezin van een EU-burger is.
of
- Zij beschikken over een verblijfsvergunning of visum van een ander land in het Schengengebied, en het land waarheen zij reizen behoort ook tot dat gebied.
|
Het Schengengebied bestaat uit: |
Landen die niet tot het Schengengebied behoren: |
|---|---|
|
België, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Portugal, Slowakije, Slovenië, Spanje, Tsjechië, IJsland, Zweden en Zwitserland. |
Bulgarije, Cyprus, Ierland, Kroatië, Roemenië en het Verenigd Koninkrijk. |
Met verblijfsvergunningen die zijn afgegeven door landen buiten het Schengengebied kunnen gezinsleden van buiten de EU niet zonder visum naar een land van het Schengengebied reizen.
Voorbeeld
Zelfs met een nationale verblijfsvergunning is een inreisvisum nodig om naar een land te reizen dat niet aan Schengen deelneemt
Joyce, een Nigeriaanse, woont in Nederland met haar Nederlandse man Luuk. Als gezinslid van een Nederlander heeft Joyce een verblijfsvergunning in Nederland gekregen. Joyce wil nu Luuk vergezellen op zijn eerstvolgende zakenreis naar Dublin. Aangezien Ierland geen deel uitmaakt van het Schengengebied, heeft Joyce een inreisvisum nodig om met Luuk mee te reizen.
Voorbeeld
Houders van een EU-verblijfskaart voor gezinsleden hoeven geen visum aan te vragen als zij reizen met een EU-onderdaan
Ying, de Chinese echtgenote van een Duitse onderdaan die in Finland woont, heeft in dat land een EU-verblijfskaart voor gezinsleden gekregen. Ying en haar man willen tijdens de herfstvakantie naar Roemenië. Omdat Ying een geldig paspoort en een EU-verblijfskaart voor gezinsleden heeft, heeft zij geen inreisvisum nodig om met haar echtgenoot naar Roemenië te gaan.
Als u een EU-verblijfskaart voor gezinsleden heeft en zonder uw EU-partner naar een ander EU/EER-land reist, heeft u wél een visum nodig om naar dat land te reizen.
Als EU-burger kunt u de autoriteiten in een EU-land vragen uw partner waarmee u een geregistreerd partnerschap heeft en zijn/haar familieleden (broers, zussen, ooms, tantes, neven, nichten enz.) officieel te erkennen als gezinsleden van een EU-burger. Let wel dat EU-landen niet verplicht zijn zo'n verzoek in te willigen, maar ze moeten het wel in behandeling nemen.
Een visum aanvragen
Als uw gezinsleden van buiten de EU een inreisvisum nodig hebben, moeten ze daarvoor van tevoren een aanvraag indienen bij het consulaat of de ambassade van het land dat ze willen bezoeken. Als zij samen met u reizen of zich bij u voegen in een ander EU-land, moet hun aanvraag snel en gratis worden verwerkt:
- In Schengenlanden mag de afgifte van een visum maximaal twee weken duren, behalve in uitzonderlijke gevallen, met name wanneer de autoriteiten hun besluit moeten verantwoorden.
- In alle andere EU-landen (Bulgarije, Cyprus, Ierland, Kroatië, Roemenië, VK) krijgt u uw visum zo snel mogelijk.
Welke documenten uw gezinsleden bij hun visumaanvraag moeten voegen verschilt van land tot land. Vraag daarom tijdig inlichtingen bij het consulaat of de ambassade van het land waar u naartoe wil.
Visa van een land uit het Schengengebied zijn geldig voor alle landen in dat gebied.
Woont u als EU-burger buiten de EU en reizen uw gezinsleden die geen EU-burgers zijn met of zonder u naar het EU-land waarvan u de nationaliteit heeft, dan gelden de EU-regels voor grensoverschrijdend verkeerd niet altijd. Het kan zijn dat uw gezinsleden moeten betalen voor een visum.
Voorbeeld
De huwelijksakte volstaat voor een visum
Thomas komt uit Ierland en is getrouwd met Delia, een Wit-Russische. Ze wonen in Wit-Rusland. Toen Thomas en Delia de moeder van Thomas, die in Spanje woont, wilden gaan bezoeken, diende Delia een visumaanvraag in.
Bij de aanvraag legde ze haar huwelijksakte voor, maar de Spaanse autoriteiten vroegen ook om bewijs van een hotelreservering en van ziektekostenverzekering voordat zij een visum wilden afgeven.
Toen Delia erop wees dat deze documenten niet nodig waren volgens het EU-recht, boden de Spaanse autoriteiten hun verontschuldigingen aan en gaven ze haar onmiddellijk een inreisvisum.
Aan de grens zonder inreisvisum
U doet er altijd goed aan om vóór vertrek uit te zoeken welke documenten gezinsleden van buiten de EU nodig hebben.
Als ze aan de grens toch niet het benodigde visum hebben, moet de douane hun de gelegenheid bieden om op een andere manier te bewijzen dat ze bij uw gezin horen. Als ze daarin slagen, moeten ze ter plekke een visum krijgen.
Als zij problemen hebben met het krijgen van een visum, kunt u ons om hulp vragen
.
Weigering van toegang
In zeer uitzonderlijke gevallen kan een EU-land u of uw gezinsleden de toegang tot het grondgebied weigeren om redenen van openbare orde, veiligheid of volksgezondheid.
De autoriteiten moeten dan bewijzen dat u of uw gezinsleden een actuele, werkelijke en voldoende ernstige bedreiging vormen.
Dit besluit moet u schriftelijk meegedeeld worden, met een uitvoerige verantwoording en vermelding van hoe en tot wanneer u ertegen in beroep kan gaan.
Meer over EU-grensformaliteitenen