Adoptie

Het EU-recht regelt niet de vereisten en procedures voor een binnenlandse adoptie of een internationale adoptie in een ander EU-land. Adoptie van een kind is echter in alle EU-landen toegestaan, volgens de wetgeving van het land. Elk EU-land heeft zijn eigen vereisten en procedures voor adoptie. Het kan gaan om nationale adoptie, internationale adoptie (adoptie van een kind uit een ander EU-land of uit een land buiten de EU) of adoptie door een tweede ouder. Bij adoptie door een tweede ouder (ook wel adoptie door een stiefouder genoemd) adopteert de stiefouder het kind van zijn of haar echtgeno(o)t(e) of partner (aan wie hij of zij niet biologische verwant is) en krijgt het kind dus twee wettelijke ouders.

In alle EU-landen gelden enkele gemeenschappelijke principes op grond van internationale verdragen over adoptie, zoals:

• als de biologische ouders van het kind nog leven, moeten ze vrijelijk instemmen met de adoptie
• bij de adoptie moet het belang van het kind altijd vooropstaan
• de adoptie moet worden erkend door een rechtbank of bevoegde overheidsinstantie moet de adoptie.

In alle EU-landen heeft het geadopteerde kind dezelfde rechten als een biologisch kind, zoals het recht om de achternaam van de adoptieouders aan te nemen en erfrecht. Adoptieouders hebben ten aanzien van hun geadopteerde kind dezelfde rechten en plichten als ten aanzien van een biologisch kind.

Meer informatie over adoptie vindt u op de website van het betrokken EU-land hieronder.