Inni członkowie rodziny

Jeżeli jesteś obywatelem UE i przeprowadzasz się do innego kraju UE, aby w nim zamieszkać, pracować lub studiować, dzięki przepisom unijnym Twojej rodzinie będzie łatwiej do Ciebie dołączyć. Dowiedz się, na jakich zasadach inni członkowie Twojej rodziny (poza małżonkami i dziećmi) mogą przebywać z Tobą w nowym kraju jako osoby pozostające na Twoim utrzymaniu.

Uwaga

Jeżeli jednak jesteś obywatelem UE i nigdy nie mieszkałeś w innym kraju UE, zastosowanie będą miały tylko przepisy krajowe.

Jeśli Twoi krewni są obywatelami UE, będą potrzebować jedynie ważnego dowodu tożsamościlub paszportu.

Jeśli nie są obywatelami UE, będą potrzebować ważnego paszportu i, w niektórych przypadkach, wizy wjazdowej. Zależy to od ich kraju pochodzenia.

Więcej informacji o wymogach wizowych i zwolnieniach z obowiązku wizowego

Uwaga

Zanim wyjedziesz, sprawdź w konsulacie kraju, do którego się przeprowadzasz, czy pochodzący spoza UE członkowie Twojej rodziny potrzebują wizy wjazdowej, a jeśli tak – ile czasu zajmie jej uzyskanie.

Należy mieć przy sobie dowód osobisty lub paszport

W wielu krajach UE konieczne jest stałe noszenie przy sobie dowodu tożsamości lub paszportu.

W krajach tych zostawienie dokumentów potwierdzających tożsamość w domu może być karane grzywną lub tymczasowym zatrzymaniem – samo w sobie nie jest jednak powodem do odesłania do kraju pochodzenia.

Sprawdź, czy w kraju, w którym przebywasz, musisz przez cały czas mieć przy sobie dowód osobisty lub paszport:

Zgłoszenie pobytu

Niektóre kraje UE wymagają zgłoszenia pobytu w odpowiednim urzędzie w rozsądnym terminie od chwili przyjazdu. W przypadku braku takiego zgłoszenia mogą nakładać kary, np. grzywny.

Członkowie Twojej rodziny mogą przebywać z Tobą w nowym kraju jako osoby pozostające na Twoim utrzymaniu przez ponad trzy miesiące.

Krewnimogą przebywać z Tobą, jeśli:

  • są poważnie chorzy i musisz zajmować się nimi osobiście lub
  • pozostają na Twoim utrzymaniu.

Partnermoże z Tobą przebywać, jeśli łączy Was długotrwały związek.

Urząd nowego kraju podejmie decyzję w trybie indywidualnym, uwzględniając Twoją sytuację osobistą i zasady obowiązujące lokalnie.

Prawo UE gwarantuje Twojemu partnerowi lub krewnym pozostającym na Twoim utrzymaniu:

  • rozpatrzenie wniosku o pobyt z Tobą w nowym kraju przez władze tego kraju
  • uzyskanie pisemnej decyzji w jak najszybszym terminie
  • możliwość odwołania się w przypadku odrzucenia wniosku. W decyzji o odrzuceniu muszą być podane przyczyny odrzucenia oraz konsekwencje dla Twojego partnera lub krewnych, a także sposób i termin odwołania się.

Jeżeli jesteś osobą pracującą

Jeśli pracujesz w innym kraju - jako pracownik, osoba samozatrudniona lub w delegacji, władze z pewnością wezmą to pod uwagę podejmując decyzję, czy Twój partner/Twoi krewni mogą zostać.

Jeżeli jesteś emerytem/rencistą lub studentem

Jeżeli jesteś emerytem/rencistą lub studentem, konieczne będzie wykazanie, że posiadasz (w odniesieniu do Ciebie i całej Twojej rodziny):

  • wystarczające dochody, aby móc żyć bez zasiłku
  • kompleksowe ubezpieczenie zdrowotne w nowym kraju.

Władze krajowe nie mogą wymagać, aby dochód przekraczał poziom kwalifikujący Twoją rodzinę do podstawowego zasiłku w tym kraju.

Rejestracja

W ciągu trzech miesięcy od przybycia Twój partner lub krewni powinni wystąpić do władz (często jest to urząd miasta lub lokalny posterunek policji) o zaświadczenie o rejestracji lub kartę pobytu.

Wezwanie do opuszczenia kraju i deportacja

Twoi krewni mogą mieszkać z Tobą w nowym kraju, o ile przestrzegają warunków pobytu. Jeśli naruszą te warunki, władze krajowe mogą wezwać ich do opuszczenia kraju.

W wyjątkowych przypadkach władze nowego kraju mogą zdecydować się na ich wydalenie ze względów polityki publicznej lub bezpieczeństwa publicznego, ale wyłącznie wtedy, gdy potrafią wykazać, że stanowią oni poważne zagrożenie.

Decyzja o deportacji lub wezwanie do opuszczenia kraju muszą zostać przekazane na piśmie. Taki dokument musi określać wszystkie przyczyny wydalenia oraz wskazywać sposób i termin odwołania się.

Twoi krewni lub partner mogą automatycznie uzyskać prawo pobytu stałego po spędzeniu w nowym kraju UE, w sposób zgodny z prawem, co najmniej pięciu kolejnych lat.

Oznacza to, że mogą zostać tam tak długo, jak długo zechcą, nawet jeśli nie pracują lub potrzebują zasiłku. Przysługują im takie same prawa, świadczenia i przywileje jak obywatelom tego kraju.

Mogą utracić prawo do pobytu stałego, jeśli spędzą poza krajem ponad dwa kolejne lata.

Więcej informacji:

Zgon

Jeśli pracujesz w innym kraju UE lub jesteś tam osobą samozatrudnioną i umrzesz przed uzyskaniem w nim prawa pobytu stałego, Twoi krewni lub Twój partner, którzy mieszkają z Tobą jako członkowie rodziny, będą mogli pozostać w tym kraju na stałe, jeżeli:

  • śmierć nastąpi na skutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej lub
  • śmierć nastąpi po tym, jak spędzisz w tym kraju co najmniej dwa lata.

Prawo UE

Potrzebujesz pomocy lub porady?

Skontaktuj się z serwisami ds. pomocy

Możesz również skorzystać z wyszukiwarka działu pomocy, aby znaleźć odpowiedź na swoje pytanie.

Ostatnio sprawdzono: 02/02/2023
Udostępnij tę stronę