Emeryci i renciści – prawo pobytu

Jeśli jesteś obywatelem UE, możesz mieszkać w dowolnym kraju UE, jeśli posiadasz:

• kompleksowe ubezpieczenie zdrowotne w kraju przyjmującym
• wystarczające dochody, aby móc żyć bez zasiłku.

Dochód może pochodzić z emerytury lub renty, jeśli jesteś emerytem lub rencistą, lub jakiegokolwiek innego źródła.

Zgłoszenie pobytu i zarejestrowanie pobytu

Podczas pierwszych trzech miesięcy pobytu w nowym kraju od obywatela UE nie można wymagać ubiegania się o dokument pobytu potwierdzający prawo do pobytu w danym kraju. Niemniej jednak niektóre państwa wymagają zgłoszenia pobytu bezpośrednio po przyjeździe.

Po trzech miesiącach w nowym kraju może być konieczna rejestracja pobytu we właściwym urzędzie (często jest to urząd miasta lub lokalny posterunek policji) oraz uzyskanie zaświadczenia o rejestracji.

Będziesz potrzebować ważnego dokumentu tożsamości lub paszportu, a także:

• dowodu kompleksowego ubezpieczenia zdrowotnego
• dowodu na to, że jesteś w stanie utrzymać się bez konieczności pobierania zasiłków; nie jest wymagane precyzowanie źródła pochodzenia środków.

Czy możesz zostać wezwany do opuszczenia kraju lub wydalony?

Możesz mieszkać w innym kraju UE, dopóki przestrzegasz warunków pobytu. Jeśli naruszysz takie warunki, władze krajowe mogą wezwać Cię do opuszczenia kraju.

W wyjątkowych sytuacjach władze kraju, w którym przebywasz, mogą zdecydować się na wydalenie Cięze względów polityki publicznej lub bezpieczeństwa publicznego, ale wyłącznie w przypadku, gdy potrafią wykazać, że stanowisz poważne zagrożenie.

Decyzja o wydaleniu lub wezwanie do opuszczenia kraju muszą zostać Ci przekazane na piśmie. Taki dokument musi określać wszystkie przyczyny wydalenia oraz wskazywać sposób i termin odwołania się.

Pobyt stały

Po spędzeniu w innym kraju UE w sposób zgodny z prawem pięciu kolejnych lat automatycznie nabywasz prawo pobytu stałego w tym kraju. To znaczy, że możesz przebywać tam, jak długo zechcesz.

Na ciągłość Twojego pobytu nie mają wpływu:

• tymczasowe nieobecności (mniej niż sześć miesięcy rocznie)
• dłuższe nieobecności w związku z obowiązkową służbą wojskową
• jedna nieobecność przez okres 12 kolejnych miesięcy z ważnych względów, takich jak ciąża i poród, poważna choroba, praca, szkolenie zawodowe lub delegacja w innym kraju.

Możesz utracić prawo do pobytu stałego, jeśli spędzisz poza krajem ponad dwa kolejne lata.