Produkty inwestycyjne, fundusze i polisy inwestycyjne, nazywane również „detalicznymi produktami zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowymi produktami inwestycyjnymi" (PRIIP), to typowa oferta banków lub towarzystw ubezpieczeniowych dla klientów, którzy chcą zainwestować swoje pieniądze, zamiast lokować je na standardowym koncie oszczędnościowym. Inaczej niż w przypadku standardowych kont oszczędnościowych, wartość inwestycji i dochody z produktów inwestycyjnych mogą podlegać znacznym wahaniom.
Nie zawsze jednak łatwo jest zrozumieć, jakich zysków można się spodziewać i z jakim ryzykiem trzeba się liczyć, ponieważ sposób funkcjonowania produktów inwestycyjnych może być dość skomplikowany. Przepisy UE zapewniają konsumentom usług finansowych otrzymanie szczegółowych informacji przed zakupem produktu inwestycyjnego, tak aby mieli pełną świadomość wielkości i rodzaju podejmowanego ryzyka.
Uwaga
Przepisy te nie dotyczą pracowniczych systemów emerytalnych, inwestycji bezpośrednich (takich jak akcje), produktów inwestycyjnych dla inwestorów profesjonalnych i ubezpieczenia na życie bez możliwości dokonywania inwestycji dla inwestorów detalicznych, w którym wypłata świadczenia następuje wyłącznie w przypadku śmierci lub niezdolności do pracy.
Kluczowe informacje wyjaśniające inwestycje
Przed zakupem produktu inwestycyjnego osoba lub organizacja, która go sprzedaje, musi przekazać Ci dokument zawierający kluczowe informacje. Ten standardowy dokument zawiera zrozumiałe odpowiedzi na Twoje pytania dotyczące cech, ryzyka i kosztów produktu inwestycyjnego, którym się interesujesz.
Przekazany Ci dokument może liczyć najwyżej 3 strony formatu A4 i musi zawierać następujące informacje:
- ogólne informacje dotyczące sprzedawcy i jego dane kontaktowe
- opis produktu inwestycyjnego, jego cel i mechanizm funkcjonowania
- wyjaśnienie głównych czynników, od których zależy zwrot
- okres trwania produktu inwestycyjnego, jego termin zapadalności oraz warunki, na jakich można zakończyć inwestycję
- poziom ryzyka produktu inwestycyjnego (w skali od 1 do 7)
- wskazanie możliwej maksymalnej straty z inwestycji oraz cztery odpowiednie scenariusze dotyczące wyników – scenariusz warunków skrajnych, scenariusz niekorzystny, scenariusz umiarkowany i scenariusz korzystny
- tabelę przedstawiającą łączne koszty Twojej inwestycji w czasie, w wartościach pieniężnych, jak i procentowych
- tabelę pokazującą koszty jednorazowe (takie jak koszty wejścia i wyjścia), koszty powtarzające się (takie jak roczne koszty transakcji portfelowych) i koszty dodatkowe, takie jak opłaty za wyniki – wszystkie koszty wyrażone w wartościach procentowych
- możliwości złożenia skargi oraz link do odpowiedniej strony internetowej, adres pocztowy i adres e-mail, na które można kierować takie skargi.
Czas na porównanie i dokonanie wyboru
Za pomocą dokumentu zawierającego kluczowe informacje możesz łatwo porównać produkty inwestycyjne różnych oferentów i dokonać wyboru, który najlepiej odpowiada Twoim potrzebom.
Dlatego ważne jest, abyś z należytym wyprzedzeniem otrzymał dokument informacyjny po to, by mieć czas na przeanalizowanie dostępnych możliwości, zanim zwiążesz się jakąkolwiek umową lub ofertą. Nawet jeśli przysługuje Ci okres odstąpienia, sprzedawca produktu inwestycyjnego musi przekazać Ci dokument informacyjny jeszcze przed podpisaniem umowy.
Prawdziwa historia
Dokument informacyjny może być bardzo przydatny przy wyborze właściwego produktu inwestycyjnego
Leonard chciał odłożyć pieniądze na emeryturę. W swoim banku zasięgnął informacji o różnych ofertach kont oszczędnościowych. Zaproponowano mu odkładanie co miesiąc 150 euro w ramach specjalnego programu oszczędnościowego z ubezpieczeniem na życie. Wyjaśniono mu również, że taki rodzaj produktu inwestycyjnego stwarza możliwość uzyskania wyższej stopy zwrotu niż w przypadku zwykłego rachunku oszczędnościowego. Leonard poprosił o więcej informacji na temat tego planu oszczędnościowego i otrzymał dokument zawierający kluczowe informacje. Po zapoznaniu się z jego treścią stwierdził, że istnieją różne scenariusze dotyczące wyników i że mógłby stracić część swoich oszczędności emerytalnych, gdyby inwestycje związane z tym programem oszczędnościowym okazały się nierentowne. Następnie skontaktował się z bankiem i zdecydował się na założenie standardowego konta oszczędnościowego.