Najczęściej zadawane pytania - W nagłych wypadkach

Chodzi o to, by można było wezwać pomoc, dzwoniąc pod jeden numer bez względu na kraj, i by nie trzeba było zapamiętywać osobnych numerów dla poszczególnych krajów.

Wspólny numer 112 działa w całej UE i łatwo go sobie przypomnieć, nawet gdy się jest w stresie z powodu niebezpiecznej sytuacji.

NIE – 112 funkcjonuje w każdym kraju UE równolegle do dotychczasowych krajowych numerów alarmowych. Nie ma różnicy, pod który numer zadzwonisz.

W niektórych krajach UE numer 112 jest też głównym numerem alarmowym.

Tylko wtedy, gdy potrzebna jest natychmiastowa pomoc.

112 nie jest telefonem punktu informacyjnego ani podobnej służby.

Dzwoniąc pod numer 112, zostajemy połączeni z operatorem, który następnie kieruje nas do właściwych służb ratunkowych.

• Języka bądź języków kraju, w którym przebywasz.
• Języka angielskiego (w niektórych krajach).
• Innych europejskich języków. To jednak całkowicie zależy od kraju i od operatorów przyjmujących zgłoszenie.

Nie ma żadnej reguły dotyczącej obsługi połączeń w językach obcych.

Jeśli nie jesteś w stanie mówić wyraźnie lub nie wiesz dokładnie, gdzie jesteś, operator przekaże właściwym służbom ratunkowym jak najwięcej informacji na temat Twojej lokalizacji – adres telefonu stacjonarnego albo lokalizację Twojego telefonu komórkowego.

Jest to pięć bezpłatnych europejskich numerów telefonów zaufania dla dzieci i dorosłych potrzebujących pomocy, które działają w większości krajów UE.

Numery te umożliwiają połączenia z miejscowymi służbami pomocy.

• 116 000 – infolinia w sprawie zaginionych dzieci
• 116 111 – telefon zaufania dla dzieci
• 116 123 – telefon wsparcia emocjonalnego
• 116 006 – telefon zaufania dla ofiar przestępstw
• 116 117 – pomoc medyczna w przypadkach innych niż nagłe