Jestem Belgiem, a aktualnie pracuję w Szwecji. Mogę udowodnić, że regularnie przesyłałem pieniądze mojemu bratu – obywatelowi marokańskiemu mieszkającemu w Maroko. Czy to oznacza, że jest on na moim utrzymaniu i że ma prawo zamieszkać ze mną ma w Szwecji jako rezydent?
Niekoniecznie – to władze szwedzkie podejmują tę decyzję, po dokonaniu szczegółowej
analizy osobistych okoliczności Twojego brata, niezależnie od tego, czy jest on na
Twoim utrzymaniu. Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że kraje UE dysponują
szerokim zakresem swobodnego uznania przy ustanawianiu wymogów co do charakteru i
czasu trwania sytuacji zależności.
Jestem obywatelem Danii, pracującym obecnie w Czechach. Syn mojej żony, 22-letni Ugandyjczyk, przyjechał do nas niedawno i będzie ubiegał się o kartę pobytu. Czy musi udowodnić, że jest na naszym utrzymaniu?
TAK – ponieważ jest on osobą dorosłą w wieku powyżej 21 lat, jest zobowiązany do przedstawienia
dowodów bycia na Waszym utrzymaniu.
Czy syn mojej żony, który ma 21 lat i nie jest obywatelem kraju UE, musi – aby zostać uznanym za pozostającego na moim utrzymaniu jako obywatela UE – udowodnić, że próbował wszelkich możliwych środków, by się utrzymać?
NIE – władze krajów UE nie mogą wymagać dowodów, że bezskutecznie próbował on znaleźć
pracę lub uzyskać dodatek na utrzymanie w państwie pochodzenia.
Jestem Polakiem i mieszkam w Irlandii. Władze irlandzkie mają wątpliwości co do prawdziwości mojego małżeństwa z kobietą z Konga i opóźniają wydanie jej karty pobytu jako członkowi mojej rodziny. Czy mają do tego prawo?
Jeśli władze irlandzkie mają powody, aby wątpić w prawdziwość Twojego małżeństwa i potrafią dowieść, że jest ono zawarte dla pozoru, mogą odebrać prawo pobytu ze względu na oszustwo lub nadużycie prawa. W przeciwnym razie nie powinny opóźniać ani odmówić wydania Twojej żonie karty pobytu.