Ποιο θεωρείτε το σημαντικότερο γεγονός από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης και μετά;
Ετιέν Νταβινιόν, Επίτροπος εσωτερικής αγοράς, τελωνειακής ένωσης και βιομηχανικών υποθέσεων (1977-1985) και αντιπρόεδρος της Επιτροπής (1981-1985).
Ετιέν Νταβινιόν: Το γεγονός που με σημάδεψε περισσότερο είναι αναμφίβολα αυτό που, κατά τη γνώμη μου, συμβολίζει με τον καλύτερο τρόπο την Ευρωπαϊκή Ένωση: η έλευση του ευρώ, γιατί είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των αλλαγών που επιφέρει στη ζωή μας η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Από τα βιβλία της Ιστορίας μαθαίνουμε ότι μεταξύ των χαρακτηριστικών που διακρίνουν τα κράτη μεταξύ τους είναι και το νόμισμά τους. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι έγραψαν μία νέα σελίδα της ιστορίας της χώρας τους με την καθιέρωση του κοινού νομίσματος, του ευρώ, συμβόλου ενότητας μιας ηπείρου που επί αιώνες σπαραζόταν από πολέμους. Είναι για μένα το πιο χειροπιαστό σύμβολο των σαρωτικών αλλαγών που ήλθαν με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το ενιαίο νόμισμα, οι Ευρωπαίοι επινόησαν ένα μοντέλο χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία, μία πολιτική και οικονομική Ένωση που βασίζεται στην κοινή βούληση των εθνών που την απαρτίζουν.
Φρανς Αντρίεσεν, Επίτροπος σχέσεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ανταγωνισμού το διάστημα 1981-1985, και Επίτροπος γεωργίας, εξωτερικών σχέσεων και εμπορικής πολιτικής στις δύο πρώτες Επιτροπές του Ζακ Ντελόρ (1985-1993).
Φρανς Αντρίεσεν: Αναμφίβολα, η πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 και οι προοπτικές που διανοίχθηκαν για μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε επίπεδο ηπείρου πλέον, μαζί με την επανένωση της Γερμανίας, την κατάργηση του συμφώνου της Βαρσοβίας και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, παρά το ότι εκείνη την εποχή ο όρος "Ευρωπαϊκή Ένωση" δεν είχε ακόμη υιοθετηθεί επίσημα. Δυστυχώς, ο τρόπος με τον οποίο διαχειριστήκαμε τη στρατηγική της διεύρυνσης δεν ήταν επαρκώς προσαρμοσμένος στην έκταση και τη φύση των υφιστάμενων προβλημάτων. Πιο συγκεκριμένα, δώσαμε πολύ μεγάλη έμφαση στη διεύρυνση και όχι αρκετά στην εμβάθυνση. Αυτός είναι ο λόγος που, από θεσμική άποψη, βρισκόμαστε τώρα κατά κάποιο τρόπο σε αδιέξοδο. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η στιγμή εκείνη ήταν ιστορική για την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά και για τον κόσμο ολόκληρο.
Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για τα επόμενα 50 χρόνια της ευρωπαϊκής οικογένειας;
Ετιέν Νταβινιόν: Για τα χρόνια που έρχονται, αυτό που εύχομαι στα ευρωπαϊκά κράτη είναι να διατηρήσουν αμείωτη την αυτοπεποίθησή τους και τη φιλοδοξία τους να διατηρήσουν ζωντανό το ιδανικό που είναι το θεμέλιο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος από τη δημιουργία του, τη δεκαετία του 50: να ενεργούμε από κοινού, με αλληλεγγύη κα αποφασιστικότητα για να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο να είμαστε κύριοι του μέλλοντός μας και όχι να αγόμεθα απλώς από τα γεγονότα και τη μοίρα αν διατηρήσουμε φιλόδοξα τον στόχο αυτό θα μπορέσουμε να καθορίσουμε εμείς οι ίδιοι τα θέματα και τους τομείς που απαιτούν κοινή δράση. Πρέπει να προσβλέπουμε σε ένα μεγάλο όραμα και όχι απλώς σε επιμέρους στόχους - και το όραμά μας είναι το εξής: να συνεχίσουμε να ενεργούμε από κοινού ώστε να μπορέσουμε να έχουμε επιρροή στην παγκόσμια σκηνή, επιρροή που οι ηγέτες μας θα κληροδοτήσουν στους διαδόχους τους. Η Ευρώπη μας είναι μια κοινότητα αξιών, που δεν φέρει βαρέως την πολυμορφία που την χαρακτηρίζει αλλά την αξιοποιεί πλήρως. Μοιραζόμαστε όλοι το όραμα της οικοδόμησης μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που στηρίζεται στην ενότητα, αλλά και στην πολυμορφία στην οικονομική πρόοδο, αλλά και στην κοινωνική δικαιοσύνη μιας Ευρώπης που διαφυλάσσει τα κεκτημένα 50 χρόνων αλληλεγγύης και διαδοχικών φάσεων ολοκλήρωσης και που δημιουργεί δεσμούς στενής συνεργασίας με τους εταίρους της.
Φρανς Αντρίεσεν: Ο κόσμος σήμερα είναι πολύ διαφορετικός απ΄ ό,τι ήταν 30-40 χρόνια πριν! Η γνώμη μου είναι ότι οι εξελίξεις είναι ταχύτερες πλέον με την παγκοσμιοποίηση, την ανάπτυξη νέων οικονομιών, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Λατινική Αμερική, και την εξασθένιση του γοήτρου αλλά και της επιρροής των ΗΠΑ. Ο κόσμος θα αλλάξει ριζικά τα επόμενα χρόνια, και γι΄αυτό, κάθε πρόβλεψη είναι εξαιρετικά δύσκολη. Ωστόσο, πιστεύω ότι τα παγκόσμια προβλήματα της αλλαγής του κλίματος, του περιβάλλοντος, της ενέργειας, των πόρων και του νερού θα είναι τόσο πιεστικά τα επόμενα χρόνια που θα αποτελέσουν μάλλον την νέα πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η ΕΕ μέσα από τη μεγαλύτερη ολοκλήρωση, όπως στο παρελθόν, κατά το πρώτο στάδιο της ολοκλήρωσης, αντιμετώπισε την πρόκληση της αποτροπής πολέμων. Αντιμέτωποι με τεράστιες απειλές για την ανθρωπότητα, θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με τον υπόλοιπο κόσμο για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων. Είναι μια μοναδική ευκαιρία, αν διαθέτουμε τη βούληση και την ετοιμότητα να την αξιοποιήσουμε. Η ενωμένη Ευρώπη δεν ήταν το φυσικό δημιούργημα του ρου της ιστορίας ήταν το αποτέλεσμα της βούλησής μας. Και αν πράγματι το θέλουμε, μπορούμε να επιτύχουμε και άλλα πολλά, σε συνάρτηση με τις ισχύουσες περιστάσεις με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την πρόκληση της διάσωσης του κόσμου μας για τις μελλοντικές γενιές.
