O Αντόνιο Γκαμονέδα
προσέχει κάθε λέξη που χρησιμοποιεί. Ακριβώς όπως όταν γράφει τα ποιήματά του, ζυγίζει τις λέξεις με προσοχή καθώς απαντά στις ερωτήσεις της συνέντευξης. Με 17 ποιητικές συλλογές και πολλά άλλα έργα στο ενεργητικό του, ο Γκαμονέδα θεωρείται ένα από τα πιο ξεχωριστά ταλέντα της σύγχρονης ισπανικής ποίησης. Έχοντας ήδη λάβει το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2006, κερδίζει τώρα και το περίφημο βραβείο Θερβάντες 2006.
"Ικανοποίηση" αισθάνεται ο Αντόνιο Γκαμονέδα για το βραβείο που του απονεμήθηκε. Και προσθέτει με χαμόγελο: "Όμως, ξέρω καλά ότι η ποίησή μου δεν γίνεται διαφορετική με την απονομή του βραβείου".
Το βραβείο Θερβάντες απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν ισπανόφωνο συγγραφέα,σε αναγνώριση της προσφοράς μιας ολόκληρης ζωής,και αποτελεί το σημαντικότερο βραβείο λογοτεχνίας στην Ισπανία. Η ποίηση όμως του Γκαμονέδα διαβάζεται και πέραν της ανά τον κόσμο ισπανόφωνης κοινότητας. Πέρυσι κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας σε αναγνώριση της σημαντικότατης θέσης που κατέχει στο χώρο της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Ο Γκαμονέδα είναι βαθύς γνώστης της ευρωπαϊκής κουλτούρας και θεωρεί τον εαυτό του Ευρωπαίο. Γεννημένος το 1931, παρακολούθησε όλη την εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 50 χρόνια. Εξηγεί ότι, παρόλο που αυτή η κοινωνική εξέλιξη είχε ίσως κάποιον αντίκτυπο στη λογοτεχνία, ακόμα κι αν αυτό συνέβη στον ίδιο, δεν έγινε συνειδητά. Αυτό που τον επηρέασε περισσότερο ήταν η εξέλιξη που είχε η δική του χώρα μετά την ένταξή της στην ΕΕ.
"Η Ισπανία είχε ανέκαθεν προβλήματα έντασης ανάμεσα σε εθνικιστικές ομάδες. Από τη στιγμή όμως που η χώρα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάσταση έγινε λιγότερο προβληματική. Η Ένωση βοήθησε να επικρατήσει μια κάποια ενότητα στην Ισπανία. Αυτό που ελπίζω για το μέλλον της Ευρώπης είναι να δω τους ευρωπαϊκούς λαούς ακόμα πιο ενωμένους."
Ποια θέση έχει η ποίηση στην εξέλιξη μιας ενωμένης Ευρώπης;
Ο Γκαμονέδα σκέπτεται για λίγο και ύστερα απαντά: "Η ποίηση δεν αντανακλά την αντικειμενική πραγματικότητα της Ευρώπης. Δημιουργεί όμως την ελπίδα στις καρδιές των ανθρώπων. Και πολλές φορές έχει τη δύναμη να αλλάζει ακόμα και τον τρόπο σκέψης τους."
Απόσπασμα από τοDescripción de la mentira, 1977
De la verdad no ha quedado más que una fetidez de notarios,
una liendre lasciva, lágrimas, orinales
y la liturgia de la traición
(...)
¿Qué lugar es éste, qué lugar es éste?
