IP/10/1494

Βρυξέλλες, 10 Νοεμβρίου 2010

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκινά το διάλογο για αλλαγή ταχύτητας στην καταπολέμηση της φτώχειας

Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινιάζει δημόσιο διάλογο για το μέλλον της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ. Αντιμέτωποι την τριπλή πρόκληση της οικονομικής, επισιτιστικής και περιβαλλοντικής κρίσης, αλλά και την ενθαρρυντική γενικά οικονομική επίδοση των αναπτυσσόμενων χωρών, η Επιτροπή επιθυμεί να συγκεντρώσει απόψεις σχετικά με το πώς μπορεί η ΕΕ να βοηθήσει με τον καλύτερο τρόπο τις αναπτυσσόμενες χώρες να επιταχύνουν την πρόοδό τους προς τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας και πέραν αυτών. Με βάση τα προηγούμενα επιτεύγματα, η Επιτροπή προτείνει τέσσερις κύριους τομείς συζήτησης που εστιάζονται στον αντίκτυπο της βοήθειας της ΕΕ, στην προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και των βιώσιμων αποτελεσμάτων στη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια. Μετά τη δημόσια διαβούλευση που είναι ανοιχτή στα κράτη της ΕΕ και στις χώρες εταίρους, η Επιτροπή θα εκδώσει ανακοίνωση για την εκσυγχρονισμένη αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ το 2011.

Ο Επίτροπος της ΕΕ για την ανάπτυξη, κ. Andris Piebalgs δήλωσε τα ακόλουθα: «Η βοήθεια της ΕΕ πρέπει να συμβάλει στην εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για όλους και να παρέχει στους πολίτες της δυνατότητα να οικοδομήσουν το μέλλον τους. Οι πολίτες της ΕΕ εμμένουν στη δέσμευσή τους για στήριξη των φτωχότερων χωρών και αναμένουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Θα ήθελα, όσον αφορά τις εν λόγω προσδοκίες, να διασφαλίσω ότι η συνδρομή της ΕΕ έχει σημαντικό και διαρκή αντίκτυπο επιτοπίως. Η πολιτική μας πρέπει να αντιμετωπίσει τις βασικές αιτίες της φτώχειας και να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη δημιουργία συνθηκών για ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς στις χώρες εταίρους μας. Η εντολή που έλαβα είναι να εργαστώ για τον περιορισμό της φτώχειας και τον καλύτερο συντονισμό της ενίσχυσης της ΕΕ η οποία αντιπροσωπεύει ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% της παγκόσμιας βοήθειας. Είμαι πεπεισμένος ότι με μια σύγχρονη πολιτική και τα κατάλληλα όργανα, η ΕΕ θα αλλάξει ταχύτητα και θα στηρίξει την απογείωση της οικονομίας των αναπτυσσόμενων χωρών μακροπρόθεσμα.»

Η πράσινη βίβλος αποσκοπεί στην έναρξη διαλόγου σχετικά με το πώς μπορεί να προσαρμοστεί καλύτερα η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ στις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών και στην προστιθέμενη αξία της δράσης της ΕΕ. Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι πρέπει να ακολουθηθούν διαφοροποιημένες και ευέλικτες προσεγγίσεις. Ωστόσο, θέτει ερωτήματα σχετικά με τέσσερις κοινούς στόχους που πρέπει να επιδιώξουν από κοινού η ΕΕ και τα κράτη μέλη της:

• Πώς να διασφαλιστεί υψηλός αντίκτυπος της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ, ούτως ώστε για κάθε ευρώ που δαπανάται να προκύπτει η βέλτιστη προστιθέμενη αξία και σχέση κόστους/οφέλους, το καλύτερο πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα και η καλύτερη παρακαταθήκη ευκαιριών για τις μελλοντικές γενεές. Η ευρωπαϊκή βοήθεια πρέπει να εστιαστεί σε περιοχές όπου υπάρχουν ενδείξεις για σαφή προστιθέμενη αξία. Η διαδικασία αυτή ξεκινά εστιάζοντας σε τέσσερις θεμελιώδεις απαιτήσεις: ανθρώπινη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της υγείας και της εκπαίδευσης, και ασφάλεια ως προϋποθέσεις για κάθε είδους ανάπτυξη της χώρας· μεγέθυνση και κοινωνική ένταξη για κάθε μακροχρόνια ανάληψης υποχρέωσης. Τούτο καλύπτει επίσης την ενίσχυση για χρηστή διακυβέρνηση, συντονισμό της βοήθειας και συνοχή μεταξύ των πολιτικών.

• Πώς να διευκολυνθεί η μεγαλύτερη και η χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες ως μέσο για τη μείωση της φτώχειας. Η βοήθεια δεν επαρκεί από μόνη της για να στηρίξει την ικανότητα των χωρών να επιτύχουν τον περιορισμό της φτώχειας. Η ανάπτυξη μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα μέσω της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας. Εγείρεται επίσης ζήτημα σχετικά με το εάν η ΕΕ πρέπει να εξετάσει νέες κοινές στρατηγικές της για την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς σε συνεργασία με επιμέρους χώρες ή περιφερειακούς ομίλους αναπτυσσομένων χωρών καθώς και με συμμετοχή των φορέων του ιδιωτικού τομέα. Οι εν λόγω στρατηγικές θα μπορούσαν να καλύψουν σημαντικά ζητήματα όπως η διασφάλιση νόμιμου και κανονιστικού πλαισίου, η πρόσβαση σε πιστώσεις ή σε αξιοπρεπή εργασία. Ο στόχος αυτός συνδέεται επίσης και με τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα η αναπτυξιακή πολιτική για την ενίσχυση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και τη διασφάλιση της θετικής ενσωμάτωσης των αναπτυσσόμενων χωρών στο παγκόσμιο εμπόριο.

• Πώς να προωθηθεί η αειφόρος ανάπτυξη ως παράγοντας που οδηγεί στην πρόοδο: η ανάπτυξη που βασίζεται στην πράσινη οικονομία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο ως υποχρέωση· στην πραγματικότητα συνιστά πολύ σημαντικό παράγοντα παροχής ευκαιριών. Η πράσινη βίβλος αντικατοπτρίζει τρόπους για να διασφαλιστεί ότι η αειφόρος ανάπτυξη βρίσκεται στο κέντρο των πολιτικών μας για την ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή ώστε να διασφαλιστεί ότι η δράση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής θα βελτιώσει και το αναπτυξιακό δυναμικό των πιο φτωχών πολιτών στον κόσμο. Η Επιτροπή θέτει επίσης το θέμα της πρόσβασης στην ενέργεια το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη των περισσότερων από τους ΑΣΧ: δεν μπορούν να υπάρχουν λειτουργικά νοσοκομεία, σχολεία ή γεωργική παραγωγή χωρίς ενέργεια. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Αφρική διαθέτει τεράστιο ανεκμετάλλευτο δυναμικό σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση εκατομμυρίων ανθρώπων στον ηλεκτρισμό. Επίσης, μελετά την κατάλληλη χρησιμοποίηση συνδυασμένων κονδυλίων για το κλίμα, την βιοποικιλότητα και την ανάπτυξη τα οποία προέρχονται από επιχορηγήσεις και δάνεια ή από το συνδυασμό αμφοτέρων.

• Πώς να επιτευχθούν βιώσιμα αποτελέσματα στον τομέα της γεωργίας και της επισιτιστικής ασφάλειας. Η ανάπτυξη και η επισιτιστική ασφάλεια συμβαδίζουν: σύμφωνα με την κτηθείσα πείρα, η γεωργική μεταρρύθμιση και η ικανότητα εξασφάλισης τροφής για τον πληθυσμό μιας χώρας αποτελούν προϋπόθεση για την ευρύτερη ανάπτυξη και τον περιορισμό της φτώχειας. Η πράσινη βίβλος προτείνει να χρησιμοποιηθούν η γεωργία και η επισιτιστική ασφάλεια ως μια δοκιμαστική εφαρμογή για την ικανότητα της ΕΕ να αναπτύσσει συνεργασία υψηλού αντίκτυπου και να προωθεί πράσινη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη συγκεντρώνοντας τις προσπάθειές της στη διασφάλιση ότι όπου παρέχεται βοήθεια, λαμβάνεται υπόψη όλη η αλυσίδα παραγωγής.

Ιστορικό

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το μεγαλύτερο δωρητή σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς χορηγεί περίπου το 56% της παγκόσμιας βοήθειας. Το 2009, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της χορήγησαν συνολικά 49 δισεκατ. ευρώ για αναπτυξιακή βοήθεια. Η εξωτερική βοήθεια που διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανήλθε το 2009 σε 12 εκατ. ευρώ. Το άρθρο 208 της συνθήκης της Λισσαβόνας προβλέπει: « (…) Η πολιτική της Ένωσης στον τομέα της συνεργασίας για την ανάπτυξη και οι αντίστοιχες πολιτικές των κρατών μελών αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοενισχύονται. Κύριος στόχος της πολιτικής της Ένωσης στον τομέα αυτό είναι ο περιορισμός και, μακροπρόθεσμα, η εξάλειψη της φτώχειας. Η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες».

Για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της πράσινης βίβλου και να συμμετάσχετε στη διαβούλευση:

http://ec.europa.eu/yourvoice/consultations/index_en.htm

Βλ. επίσης

MEMO για την πράσινη βίβλο: MEMO/10/565

IP και MEMO για τις σχέσεις ΕΕ-Αφρικής: IP/10/1495 , MEMO/10/566

Σύνδεσμος με τη δημόσια διαβούλευση για τη δημοσιονομική στήριξη:

http://ec.europa.eu/development/how/consultation/index.cfm?action=viewcons&id=5221