EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

De EU en veiligheid op zee: voorschriften en normen voor de inspectie van schepen en de werkzaamheden van maritieme instanties

 

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn 2009/15/EG inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties en voor de desbetreffende werkzaamheden van maritieme instanties

WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?

In de richtlijn zijn de voorschriften en normen vastgelegd op grond waarvan een land van de Europese Unie (EU-land), als vlaggenstaat, een erkende organisatie* mag machtigen om namens de EU wettelijk voorgeschreven inspecties en certificeringen uit te voeren.

KERNPUNTEN

Machtiging van erkende organisaties

EU-landen moeten ervoor zorgen dat hun overheidsinstanties de relevante internationale verdragen* toepassen bij de inspectie en certificering van schepen die onder hun vlag varen.

Een EU-land kan een organisatie machtigen om de inspecties en controles met betrekking tot de afgifte of verlenging van wettelijk voorgeschreven certificaten* voor schepen geheel of gedeeltelijk te verzorgen. Deze taken mogen alleen aan erkende organisaties worden toevertrouwd.

Verplichtingen met betrekking tot radioveiligheidscertificaten voor vrachtschepen mogen echter wel aan erkende particuliere instellingen worden toegewezen als ze voldoende deskundig zijn en gekwalificeerd personeel hebben.

Een EU-land kan niet weigeren een erkende organisatie te machtigen. Een land kan echter beslissen het aantal gemachtigde organisaties te beperken op basis van objectieve en niet-discriminerende criteria.

Organisaties gevestigd in landen buiten de EU kunnen op EU-niveau worden erkend en vervolgens door instanties van EU-landen worden gemachtigd. In deze gevallen kunnen er wederkerige machtigingsafspraken nodig zijn.

Werkafspraken

Als een EU-land een erkende organisatie machtigt, wordt met deze organisatie een „werkafspraak” vastgesteld. Dit wordt geregeld in een overeenkomst betreffende de financiële aansprakelijkheid, de periodieke controle van taken, willekeurige en gedetailleerde inspecties van schepen en de verplichte rapportering van klasse-informatie (een „klasse” schepen is een groep schepen met hetzelfde ontwerp). Erkende organisaties kunnen worden verplicht om een lokale vertegenwoordiging in het betrokken land te hebben.

EU-landen moeten de Europese Commissie op de hoogte brengen van de werkafspraken die zij hebben vastgesteld.

Een EU-land kan de machtiging van een erkende organisatie schorsen of intrekken indien het van oordeel is dat de organisatie niet langer voldoet aan de voorwaarden om haar taken te vervullen.

Toezicht

EU-landen moeten ervoor zorgen dat erkende, namens hun optredende organisaties hun taken doelmatig uitvoeren. Ze moeten hen om de twee jaar controleren en de andere EU-landen en de Commissie op de hoogte brengen van de resultaten van deze controlewerkzaamheden.

Bij de havenstaatcontrole van schepen moet een EU-land de Commissie en andere EU-landen op de hoogte brengen als:

  • een schip met een geldig wettelijk voorgeschreven certificaat in feite niet voldoet aan de desbetreffende bepalingen van de internationale verdragen;
  • een schip met een geldig klassecertificaat* in gebreke wordt verklaard ten aanzien van in het certificaat vermelde kenmerken.

Een EU-land mag alleen melding doen van gevallen van schepen die een ernstig gevaar betekenen voor veiligheid en milieu of als er tekenen zijn van ernstige nalatigheid van de kant van de erkende organisaties. Organisaties moeten worden geïnformeerd zodat zij de nodige corrigerende maatregelen kunnen nemen.

VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

De richtlijn is sinds 17 juni 2009 van toepassing en moest vóór 17 juni 2011 in de EU-landen in nationale wetgeving worden omgezet.

ACHTERGROND

Deze richtlijn werd gelijktijdig aangenomen met Verordening (EG) nr. 391/2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties. Deze instrumenten strekken tot intrekking van Richtlijn 94/57/EG. Door de verordening wordt er een vergunningenstelsel op EU-niveau geschapen, wat een voorwaarde is voor elke organisatie die door een EU-land in het kader van Richtlijn 2009/15/EG wordt gemachtigd.

Zie voor meer informatie:

KERNBEGRIPPEN

Erkende organisatie: een organisatie die is erkend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 391/2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties (zie achtergrond).
Internationale verdragen: het Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee van 1 november 1974 (SOLAS 74) met uitzondering van hoofdstuk XI-2 van de bijlage bij dat verdrag, het Internationaal Verdrag betreffende de uitwatering van schepen van 5 april 1966 en het Internationaal Verdrag ter voorkoming van verontreiniging door schepen van 2 november 1973 (Marpol), samen met de protocollen en wijzigingen daarvan, en de daarmee verband houdende codes met een verbindend karakter in alle lidstaten, met uitzondering van artikel 16(1), 18(1) en 19 van deel 2 van de code voor de tenuitvoerlegging van IMO-instrumenten en van delen 1.1, 1.3, 3.9.3.1, 3.9.3.2 en 3.9.3.3 van deel 2 van de IMO-code voor erkende organisaties, in de bijgewerkte versies daarvan.
Wettelijk voorgeschreven certificaat: een door of namens een vlaggenstaat overeenkomstig de internationale verdragen afgegeven certificaat.
Klassecertificaat: een certificaat waarin wordt bevestigd dat een schip overeenkomstig de door die erkende organisatie vastgestelde en gepubliceerde voorschriften en procedures geschikt is voor een bepaald gebruik of een bepaalde dienst.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Richtlijn 2009/15/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties en voor de desbetreffende werkzaamheden van maritieme instanties (PB L 131 van 28.5.2009, blz. 47-56)

Achtereenvolgende wijzigingen aan Richtlijn 2009/15/EG werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EG) nr. 391/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties (PB L 131 van 28.5.2009, blz. 11-23)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 19.02.2021

Top