Odszkodowanie dla ofiar przestępstw w innych krajach UE

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2004/80/WE – odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

• Niniejsza dyrektywa ustanawia system współpracy mający pomagać ofiarom przestępstw w otrzymaniu odszkodowania niezależnie od tego, gdzie w Unii Europejskiej (UE) zostało popełnione przestępstwo.
• System działa na podstawie krajowych systemów rekompensat dla ofiar międzynarodowych przestępstw z użyciem przemocy popełnianych na terytorium każdego z krajów UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dyrektywa składa się z dwóch głównych elementów.

• Wymaga ona, by wszystkie kraje UE posiadały systemy rekompensat dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnianych na ich terytorium. Organizacja i działanie takich systemów zależy od decyzji poszczególnych krajów UE.
• Ustanawia ona ogólnounijny system współpracy oparty na krajowych systemach rekompensat.

Zapewnienie odpowiedniego odszkodowania

Zapewnienie odpowiedniego odszkodowania dla ofiar może być trudne, ponieważ:

• sprawca nie posiada wystarczających środków finansowych, lub
• nie było możliwym zidentyfikowanie lub ściganie sprawcy (o możliwości uzyskania odszkodowania od sprawcy traktuje dyrektywa 2012/29/UE ustanawiająca minimalne normy w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw z użyciem przemocy).

Niniejsza dyrektywa wymaga, by ofiary:

• otrzymywały odszkodowanie niezależnie od ich kraju zamieszkania lub niezależnie od tego, w jakim kraju UE popełniono przestępstwo,
• otrzymywały sprawiedliwe i adekwatne odszkodowanie – decyzje w sprawie konkretnych kwot podejmowane są wedle uznania kraju UE, w którym popełniono przestępstwo.

Współpraca

Wszystkie kraje UE były zobowiązane do ustanowienia krajowych systemów oferujących sprawiedliwe i adekwatne odszkodowania do dnia 1 lipca 2005 r. Niniejsza dyrektywa ustanawia system współpracy pomiędzy organami krajowymi mający pomóc ofiarom w całej UE w uzyskiwaniu odszkodowania:

• Ofiary przestępstw popełnianych w kraju UE innym niż kraj, w którym żyją na co dzień, mogą zwrócić się do organu kraju zamieszkania (organ pomocniczy) o informacje na temat sposobu otrzymania odszkodowania.
• Organ krajowy przekazuje następnie taki wniosek bezpośrednio do organu krajowego kraju UE, w którym popełniono przestępstwo (organ orzekający), który jest odpowiedzialny za ocenę wniosku i wypłatę odszkodowania.
• Całość komunikacji prowadzona jest w języku kraju orzekającego. Komisja Europejska sporządziła standardowe formularze do przekazywania wniosków i decyzji związanych z odszkodowaniem dla ofiar przestępstw.
• Niniejsza dyrektywa tworzy system regularnie spotykających się centralnych punktów kontaktowych w każdym kraju UE w celu usprawnienia współpracy w sprawach transgranicznych. Dodatkowe informacje dostępne są na stronie internetowej europejskiego portalu e-sprawiedliwości.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa weszła w życie dnia 26 sierpnia 2004 r. Kraje UE miały obowiązek wprowadzenia jej zapisów do prawa krajowego do 1 stycznia 2006 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Sekcja „Odszkodowanie” na stronie internetowej Komisji Europejskiej.
• Kompensata dla ofiar przestępstw – formularze (Europejski portal e-sprawiedliwość)

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Rady 2004/80/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw (Dz.U. L 261 z 6.8.2004, s. 15–18)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja Komisji 2006/337/WE z dnia 19 kwietnia 2006 r. ustanawiająca standardowe formularze służące przekazywaniu wniosków i orzeczeń na mocy dyrektywy Rady 2004/80/WE odnoszącej się do kompensaty dla ofiar przestępstw (Dz.U. L 125 z 12.5.2006, s. 25–30)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 57–73)

Ostatnia aktualizacja: 08.12.2015