EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Usługi łączności mobilnej trzeciej generacji

Chociaż prawie wszystkie państwa członkowskie przyznały licencje trzeciej generacji, rozwój usług mobilnych trzeciej generacji (UMTS lub 3G) jest wolniejszy niż się spodziewano i napotyka wiele utrudnień. Niniejszy komunikat stanowi podsumowanie sytuacji w sektorze. Wskazuje również główne wyzwania, jakim należy sprostać, aby usługi 3G mogły spełnić swoją rolę w budowie konkurencyjnego i dynamicznego społeczeństwa informacyjnego.

AKT

Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the Economic and Social Committee and the Committee of the Regions of 11 June 2002, Towards the Full Roll-Out of Third Generation Mobile Communications [COM(2002) 301 final - Not published in the Official Journal] (Komunikat Komisji z dnia 11 czerwca 2002 r. – W kierunku integralnego rozwoju telekomunikacji mobilnej trzeciej generacji [COM (2002) 301 – wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym]).

STRESZCZENIE

KONTEKST I CELE

Usługi mobilne trzeciej generacji (UMTS lub 3G) stopniowo stają się gospodarczą rzeczywistością w Europie. Ich rozwój – początkowo spodziewany w 2002 r. – jest wolniejszy niż przewidywano i silnie kontrastuje z utrudnieniami, z jakimi sektor musi się zmierzyć.

Niniejszy komunikat prezentuje całościowy przegląd obecnej sytuacji sektora 3G i analizuje główne wyzwania, jakie stoją przed rozwojem usług 3G w perspektywie finansowej, technicznej, gospodarczej oraz regulacyjnej. Stanowi również zbiór wytycznych działań przeznaczonych do wsparcia procesu rozwoju mającego na celu umożliwienie Unii utrzymanie najbardziej zaawansowanych technologii, takie jak zalecane w programie eEurope 2005.

CZYNNIKI POWODUJĄCE OPÓŹNIENIE W ROZWOJU USŁUG 3G

Rozwój usług 3G zakłada złożone relacje między różnymi podmiotami: użytkownikami, ale także firmami posiadającymi odpowiednie wyposażenie, operatorami i dostawcami oprogramowania oraz treści. Tak szerokie grono uczestników reprezentujących rozbieżne interesy jest silnie uzależnione od ogólnych tendencji gospodarczych, technologicznych oraz usługowych z powodu szerokiego wachlarza działań związanych z przygotowaniem oferty licznych usług. W tym celu rozwój usług 3G będzie jeszcze bardziej złożony niż usług drugiej generacji (2G) telekomunikacji mobilnej.

Czynniki finansowe

Rynek usług telekomunikacyjnych ma lepszą pozycję niż gospodarka w ujęciu ogólnym, osiągając wzrost ok. 10% w 2001 r., w tym wkład sektora usług mobilnych osiągnął 40%. Pomimo zachęcających wyników sektor ulega jednak wzmożonej presji rynków finansowych. W ostatnim czasie operatorzy zdecydowali się masowo zainwestować w nabycie udziałów w rynku oraz w dochodowe działania, takie jak 3G powodując duży wzrost zadłużenia i, w konsekwencji, obniżoną ocenę ich sytuacji finansowej.

Fundusze przeznaczone na inwestycje zostały wyraźnie zmniejszone w momencie gdy fizyczny rozwój sieci wymagał znacznych nakładów finansowych. W tak trudnym kontekście finansowym operatorzy musieli zająć się priorytetowo wyrównaniem swoich bilansów. W logicznym ujęciu taka tendencja odbiła się negatywnie na rozwój 3G.

Czynniki technologiczne

Trudności techniczne związane z technologią 3G zostały wskazane w szczególności w zakresie przerywania połączeń, problemów związanych z oprogramowaniem terminali oraz niedostateczną mocą baterii. Jednakże takie trudności techniczne dotyczą wszystkich operatorów przy wprowadzaniu nowych produktów o dużym stopniu innowacyjności technologicznej.

W stosunku do 2001 r. główne postępy zostały poczynione w zakresie terminali, które przeszły ze stadium prototypów do pierwszych modeli 3G gotowych do wprowadzenia na rynek europejski. Ponadto wielu producentów zapowiedziało na drugie półrocze 2002 r. wprowadzenie terminali 3G o dwóch trybach zasięgu (2G + 3G). Taki typ terminala będzie podstawowy dla europejskiego konsumenta przyzwyczajonego do usług 2G, tym bardziej, że zasięg sieci 3G będzie się stopniowo zwiększał.

Czynniki regulacyjne

Na początku 2002 r. wszystkie państwa członkowskie doprowadziły do ustanowienia procedur udzielania licencji 3G, tak jak przewidziano w ramach prawnych Unii Europejskiej (UE). Procedury udzielania licencji 3G spowodowały pojawienie się różnych tendencji:

  • cztery państwa członkowskie (Francja, Belgia, Grecja, Luksemburg) nie zainteresowały wystarczającej liczby kandydatów i nie udzieliły wszystkich dostępnych licencji. W tych państwach część udostępnionego dla 3G spektrum pozostaje więc niewykorzystana,
  • obowiązek rozwoju został powtórnie przeanalizowany w krajach, gdzie obowiązek zasięgu we wczesnym stadium okazał się niekompatybilny wobec braku odpowiedniej infrastruktury lub braku realnych możliwości rozwoju sieci dla operatorów. W przypadku Hiszpanii, Portugalii oraz Belgii tego typu stwierdzenia spowodowały przesunięcie w czasie rozwoju sieci,
  • w innych państwach członkowskich (Szwecja i Finlandia) operatorzy wywiązali się ze swoich obowiązków w zakresie rozwoju, jednakże wdrożyli minimalne konfiguracje sieci w przeważającej mierze w celach eksperymentalnych niż usługowych.

KIERUNKI DZIAŁANIA

Komisja określa trzy kierunki działania dla wspierania sektora usług 3G oraz potwierdzenia zaangażowania na rzecz ich integralnego rozwoju.

Stabilność środowiska regulacyjnego

Mechanizmy przewidziane we wspólnotowych ramach regulacyjnych zostały dopasowane do rynku oraz zmieniających się technologii. Powinny tym samym wspierać tworzenie środowiska korzystnego dla rozwoju usług 3G.

Zadaniem państw członkowskich będzie zapewnienie niezbędnego dopasowania warunków udzielania licencji, jak również wyjaśnienie kwestii regulacyjnych związanych z nowym podejściem (np. podział infrastruktury sieci).

Środki krótko- i średnioterminowe

Określono pewną liczbę trudności o charakterze krótko- i średnioterminowym, wobec których należy przyjąć aktywne wsparcie na poziomie wspólnotowym.

Operatorzy muszą zmierzyć się ze znacznymi przeszkodami w procesie rozwoju sieci. Otrzymanie pozwolenia na instalacje stacji bazowych stało się prawdziwym wyzwaniem w niektórych państwach członkowskich, co stanowi przeszkodę w harmonogramie planowanego rozwoju i pociąga za sobą wzrost kosztów.

Trudności są również spowodowane troską o środowisko naturalne związaną z instalacją nowych anten technologii 3G, jak również wciąż nieznanego wpływu na zdrowie fal elektromagnetycznych stacji bazowych. W celu ochrony zdrowia użytkowników oraz ujednolicenia poziomów emisji uznawanych za bezpieczne wprowadza się od dłuższego czasu różnego rodzaju działania na poziomie unijnym. Jednakże ujednolicenie na poziomie państw członkowskich wymaga czasu, co stanowi zarówno stratę zarówno dla sektora, jak i obywateli.

Jednocześnie Komisja zajęła się rozwijaniem specyfikacji technicznych dla bezpiecznej infrastruktury mobilnej. Specyfikacje te już są dostępne w formie zharmonizowanych norm dla terminali mobilnych, a dla terminali bazowych znajdują się w końcowej fazie opracowania. Komisja przypomina o pracach naukowych, które wskazują, że normalne użytkowanie infrastruktury mobilnej zgodnej z istniejącymi granicznymi wartościami ekspozycji nie wydaje się niekorzystne dla zdrowia.

Jednakże liczy na kontynuację wysiłków włożonych w badania towarzyszące obecnemu rozwojowi usług 3G, jak również ich przyszłej ewolucji. Niektóre działania realizowane w obszarze szóstego programu ramowego w zakresie badań będą użyteczne również dla rozwoju usług 3G. Komisja zamierza także identyfikować nowe przeszkody regulacyjne związane z wprowadzeniem usług 3G. Przykładowo wraz z przewidywanym użyciem terminali mobilnych a w szczególności usług 3G dla mikropłatności, pojawia się pytanie, w jakiej mierze ramy regulacyjne zastosowane do sektora bankowego mają zastosowanie do sektora telekomunikacji mobilnej.

Działania długoterminowe

Działania wspólnotowe odgrywają ważną rolę w szybkim i efektywnym wdrożeniu zharmonizowanych częstotliwości widma dla operacji 3G. W związku z tym Komisja wprowadziła dynamiczny plan mający na celu uwolnienie dostatecznych środków w zakresie widma radiowego.

Konieczne jest również stworzenie bardziej elastycznych ram dla udzielania prawa użytkowania widma, aby zachęcić do inwestycji w sektorze telekomunikacyjnym. Za pomocą przewidzianych w dyrektywnie mechanizmów dotyczących widma radiowego Komisja przewiduje ustanowienie dialogu z przedsiębiorstwami oraz krajowymi organami regulacyjnymi odnośnie do uruchomienia rynku wtórnego widma radiowego i jego konsekwencji. Dialog będzie dotyczył w szczególności harmonizacji warunków wymiany na rynku widma oraz harmonogram wdrożenia zharmonizowanych warunków w państwach członkowskich.

Podsumowanie

Według Komisji we wspólnym interesie leży kontynuacja tego procesu na rynku oraz umożliwienie pojawienia się konkurencyjnego środowiska sprzyjającego wprowadzaniu na rynek nowych produktów. Władze publiczne powinny przyjąć postawę aktywną, aby przyczynić się do ustanowienia atmosfery zaufania przy jednoczesnym zagwarantowaniu przewidywanego i stabilnego środowiska regulacyjnego.

W niedalekiej przyszłości władze publiczne będą mogły ułatwić fizyczny rozwój sieci dzięki harmonizacji warunków i przyspieszeniu procedur. W dłuższej perspektywie harmonizacja warunków udzielania licencji oraz przydziału częstotliwości zapobiegnie zakłóceniom na rynku i zmniejszy niepewność sektora.

AKTY POWIĄZANE

Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions of 30 June 2004, Mobile Broadband Services [COM(2004) 447 final - Not published in the Official Journal] (Komunikat Komisji z dnia 30 czerwca 2004 r. w sprawie szerokopasmowych usług mobilnych [COM(2004) 447 – wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym]).

Komunikat stanowi podsumowanie licznych wyzwań, którym trzeba sprostać, aby ustanowić ramy polityczne i regulacyjne odpowiednie dla rozwoju szerokopasmowych usług mobilnych. Występujące przeszkody natury technologicznej i regulacyjnej narażają przewagę europejską w sektorze.

Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions of 3 February 2004 - Connecting Europe at high speed: recent developments in the sector of electronic communications [COM(2004) 61 final - Not published in the Official Journal] (Komunikat Komisji z dnia 3 lutego 2004 r. – Połączyć szerokopasmowo Europę: rozwój w sektorze komunikacji elektronicznej [COM(2004) 61 – wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym]).

Komunikat podkreśla potrzebę długotrwałego wsparcia politycznego w celu poprawy skutecznego wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) w Unii oraz określa działania umożliwiające zniesienie barier dla dodatkowych inwestycji.

Ostatnia aktualizacja: 04.09.2006

Top