EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Dobrostan zwierząt w czasie transportu – zasady dotyczące miejsc postoju

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/97 dotyczące unijnych kryteriów dla punktów kontroli oraz zmieniające plan trasy w przypadku transportu zwierząt

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA?

Ustanawia ono zasady dotyczące punktów kontroli, w których zwierzęta odpoczywają przez co najmniej 12 godzin podczas obligatoryjnych przerw w transporcie na długich dystansach na terenie UE. Mają one na celu zapewniać optymalne warunki dobrostanu zwierząt.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

  • Punkty kontroli muszą:
    • znajdować się w obszarze nieobjętym ograniczeniami dotyczącymi zdrowia zwierząt;
    • pozostawać pod kontrolą urzędowego lekarza weterynarii;
    • być poddawane kontroli przynajmniej dwa razy do roku;
    • być zgodne z wszystkimi odpowiednimi unijnymi przepisami prawa weterynaryjnego;
    • być zgodne ze szczegółowymi środkami higieny i ochrony zdrowia, normami budowlanymi i zasadami operacyjnymi. Obejmują one ściółkę i odpady zwierząt, sprzęt do załadunku i rozładunku oraz traktowanie zwierząt podczas ich pobytu.
  • Punkty kontrolne są wykorzystywane wyłącznie do przyjmowania, karmienia, pojenia, odpoczynku, noclegu oraz obsługi i wysyłki zwierząt przez nie przejeżdżających.
  • W tym samym czasie w punkcie kontroli mogą przebywać jedynie zwierzęta o tym samym potwierdzonym stanie zdrowia.
  • Właściwy organ krajowy nadaje każdemu punktowi kontroli numer zatwierdzenia. Takie zatwierdzenie może być ograniczone do szczególnych gatunków lub niektórych kategorii zwierząt i stanu zdrowia.
  • Właściciel punktu kontrolnego jest zobowiązany do:
    • dopuszczania jedynie tych zwierząt, które posiadają świadectwo lub zostały zidentyfikowane zgodnie z odpowiednim prawodawstwem UE;
    • zapewnienia opieki zwierzętom oraz zapewnienia, aby były odpowiednio karmione i pojone;
    • wzywania lekarza weterynarii, na potrzeby leczenia lub wysyłki zwierząt;
    • korzystania z personelu posiadającego odpowiednie przeszkolenie i kompetencje zawodowe;
    • informowania właściwego organu o opuszczeniu punktu kontroli partii zwierząt, najpóźniej w ciągu jednego dnia roboczego;
    • informowania właściwego organu o stwierdzonych nieprawidłowościach, w możliwie najkrótszym czasie.
  • Każdy kraj UE może zawiesić korzystanie z punktu kontroli w przypadku wystąpienia poważnych naruszeń przepisów dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt. O decyzji informuje Komisję Europejską oraz inne kraje UE.
  • Przed opuszczeniem punktu kontroli przez zwierzęta urzędowy lekarz weterynarii potwierdza, że zwierzęta nadają się do dalszej podróży.

OD KIEDY NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie od 1 stycznia 1999 r.

KONTEKST

Zgodnie z traktatem lizbońskim, który wszedł w życie 1 grudnia 2009 r., zwierzęta są istotami zdolnymi do odczuwania. W rezultacie polityki UE muszą w pełni szanować wymogi dotyczące ich dobrostanu.

UE przyjęła odrębne ustawodawstwo dotyczące:

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej „Dobrostan zwierząt – główne osiągnięcia”.

AKT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczące kryteriów wspólnotowych dla miejsc postoju oraz zmieniające plan trasy określony w załączniku do dyrektywy 91/628/EWG (Dz.U L 174 z 2.7.1997, s. 1–6)

Kolejne zmiany do rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/97 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1–44)

Decyzja Rady 2004/544/WE z dnia 21 czerwca 2004 r. odnosząca się do podpisania Europejskiej Konwencji w sprawie ochrony zwierząt w czasie transportu międzynarodowego (Dz.U. L 241 z 13.7.2004, s. 21)

Ostatnia aktualizacja: 11.04.2016

Top