Administratieve samenwerking op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde

 

SAMENVATTING VAN:

Verordening (EU) nr. 904/2010 betreffende de administratieve samenwerking en de bestrijding van fraude op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde

WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?

De verordening bevat procedures die de autoriteiten van de lidstaten van de Europese Unie (EU) de mogelijkheid biedt samen te werken en inlichtingen uit te wisselen op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde (btw), en btw-fraude te bestrijden. De verordening zorgt er zo voor dat:

• de btw juist wordt geheven en toegepast;
• btw-fraude wordt opgespoord en voorkomen;
• de btw-opbrengsten worden beschermd.

KERNPUNTEN

Centrale verbindingsbureaus

Elke lidstaat wijst één centraal verbindingsbureau aan als contactpunt voor de andere lidstaten en de Europese Commissie. Het bureau moet een lijst bijhouden van aangewezen ambtenaren en verbindingsdiensten die inlichtingen kunnen uitwisselen met hun tegenhangers in de andere lidstaten. Wanneer een ambtenaar of een verbindingsdienst een verzoek om inlichtingen te verstrekken ontvangt of beantwoordt, moet deze het eigen centrale verbindingsbureau hiervan in kennis stellen.

Uitwisseling van inlichtingen

Landen kunnen door middel van een standaardformulier inlichtingen vragen bij een andere lidstaat, waardoor zij een grensoverschrijdende handeling juist kunnen beoordelen. De aangezochte autoriteit moet de verzoekende autoriteit binnen drie maanden na ontvangst van een verzoek antwoorden, of binnen één maand als de inlichtingen de aangezochte autoriteit reeds ter beschikking staan.

Bepaalde inlichtingen worden automatisch uitgewisseld wanneer:

• de inlichtingen van de lidstaat van oorsprong essentieel zijn voor het controlesysteem van de lidstaat van bestemming waar de belastingheffing zal plaatsvinden;
• er redenen zijn om aan te nemen dat er in de lidstaat van bestemming een inbreuk op de btw-wetgeving heeft plaatsgevonden of zal plaatsvinden;
• in de lidstaat van bestemming gevaar voor belastingderving bestaat.

De lidstaten kunnen ook spontaan inlichtingen uitwisselen en kunnen de landen waarmee de inlichtingen zijn uitgewisseld om terugmelding verzoeken.

De lidstaten kunnen weigeren inlichtingen te verstrekken indien:

• de binnen een bepaalde periode door de verzoekende autoriteit ingediende verzoeken om inlichtingen een onevenredige belasting vormen;
• de verzoekende autoriteit niet eerst een beroep heeft gedaan op alle gebruikelijke informatiebronnen;
• dit zou leiden tot de onthulling van een commercieel, industrieel of beroepsgeheim of als dit in strijd zou zijn met de openbare orde.

Opslag van inlichtingen

Elke lidstaat moet de volgende inlichtingen voor een periode van ten minste vijf jaar actueel en beschikbaar houden:

• inlichtingen die zijn verstrekt in de door voor btw-doeleinden geïdentificeerde belastingplichtige ingediende lijsten (van afnemers aan wie zij goederen hebben geleverd);
• gegevens over personen aan wie de lidstaat een btw-identificatienummer heeft toegekend;
• gegevens over btw-identificatienummers die ongeldig zijn geworden;
• inlichtingen over niet in de EU gevestigde belastingplichtigen.

De inlichtingen worden vervolgens met alle lidstaten gedeeld via een elektronisch systeem, het systeem voor de uitwisseling van btw-informatie (VAT information eExchange system of VIES).

Verordening (EU) 2020/283 bevat een wijziging die voorschrijft dat de Commissie een centraal elektronisch systeem met betalingsinlichtingen (CESOP) ontwikkelt, onderhoudt, host en technisch beheert, om vermoedelijke btw-fraude te onderzoeken of op te sporen. In CESOP worden door de lidstaten verzamelde betalingsgegevens opgeslagen en per begunstigde geaggregeerd. Ook worden er kruiscontroles van de betalingsgegevens met andere krachtens Verordening (EU) nr. 904/2010 uitgewisselde inlichtingen uitgevoerd. De gegevens in CESOP worden uitsluitend beschikbaar gesteld aan deskundigen op het gebied van fraudebestrijding van de lidstaten. Dit is van toepassing vanaf 1 januari 2024.

Bij Richtlijn (EU) 2020/285 worden vereenvoudigde regels ingevoerd om de administratieve lasten en nalevingskosten van kleine bedrijven te verminderen en om een gunstiger belastingklimaat te scheppen dat bevorderlijk is voor hun groei en het ontwikkelen van grensoverschrijdende handel. Kleine bedrijven komen in aanmerking voor vereenvoudigde btw-nalevingsregels als hun jaaromzet onder een bepaalde door de betreffende lidstaat vastgestelde drempel blijft, die niet hoger mag zijn dan 85 000 EUR. Onder bepaalde voorwaarden kunnen ook kleine bedrijven uit andere lidstaten, die deze drempel niet overschrijden, van de vereenvoudigde regeling profiteren, indien hun totale jaaromzet in de hele EU niet hoger is dan 100 000 EUR. Deze nieuwe regels zijn van toepassing vanaf 1 januari 2025.

Btw-teruggaaf

De lidstaten sturen de verzoeken om btw-teruggaaf die ze van in andere lidstaten gevestigde belastingplichtigen ontvangen, door aan de autoriteiten van de betrokken lidstaten van teruggaaf. Dit gebeurt langs elektronische weg binnen 15 dagen na ontvangst van het verzoek. De autoriteiten van de lidstaten van teruggaaf moeten de autoriteiten van de andere lidstaten ervan in kennis stellen als:

• ze aanvullende gecodeerde elektronische gegevens nodig hebben over de aard en diensten van de aanvrager; of
• ze verlangen dat de aanvrager zijn beroepsactiviteit omschrijft aan de hand van de geharmoniseerde codes.

Niet-EU-landen

Als de bijstandsregelingen met het niet-EU-land in kwestie het toelaten, kan de betreffende autoriteit van een lidstaat door een niet-EU-land meegedeelde inlichtingen doorgeven aan elke lidstaat die hierom verzoekt of aan elke andere lidstaat die erin geïnteresseerd zou kunnen zijn. De autoriteiten van lidstaten mogen inlichtingen aan niet-EU-landen doorgeven als:

• de lidstaat waaruit de inlichtingen afkomstig zijn daarin heeft toegestemd;
• het betrokken niet-EU-land heeft ingestemd mee te werken aan het verzamelen van bewijsmateriaal omtrent ongeoorloofde verrichtingen die in strijd kunnen zijn met de btw-wetgeving.

De bestrijding van btw-fraude

Bij de verordening wordt Eurofisc ingesteld, een netwerk van deskundigen op het gebied van fraudebestrijding, waardoor lidstaten gezamenlijk btw-gegevens kunnen verwerken en vroegtijdige waarschuwingen kunnen uitwisselen over bedrijven waarvan wordt vermoed dat ze betrokken zijn bij btw-fraude. Eurofisc coördineert ook eventuele vervolgacties die door belastingautoriteiten zijn opgestart na de fraudewaarschuwing. Indien nodig kan Eurofisc ook samenwerken met OLAF en Europol.

Elektronische handel

Als onderdeel van een pakket maatregelen voor de modernisering van het btw-stelsel van de EU en om het aan te passen aan de grensoverschrijdende elektronische handel tussen ondernemingen en consumenten in de EU, wijzigt Verordening (EU) 2017/2454 Verordening (EU) nr. 904/2010 door de vaststelling van regels waardoor de administratieve samenwerking tussen de lidstaten zal toenemen. De wijzigingsverordening van 2017 waarborgt dat het verrichten van diensten en afstandsverkopen van goederen krachtens Richtlijn (EU) 2017/2455 (die strekt tot wijziging van Richtlijn 2006/112/EG (zie samenvatting) en Richtlijn 2009/132/EG (zie samenvatting)) onder het toepassingsgebied vallen. Zij is van toepassing vanaf januari 2021.

De verordening vereist onder andere dat:

• het identificatienummer waaronder de btw wordt betaald, vooraf wordt meegedeeld zodat de douaneautoriteiten de geldigheid ervan kunnen controleren bij invoer van de goederen;
• verzoeken van lidstaten aan belastingplichtigen om de boekhouding ter beschikking te stellen en om administratieve onderzoeken te verrichten, worden gecoördineerd door het land van identificatie*.

Begin 2020 heeft de Commissie Uitvoeringsverordening (EU) 2020/21 vastgesteld, betreffende administratieve samenwerking en fraudebestrijding op het gebied van de btw, en Uitvoeringsverordening (EU) 2020/194, waarin bijzonderheden over de werking van het éénloketsysteem van de btw voor de verkoop van goederen via internet zijn vastgelegd.

Beide uitvoeringsverordeningen dragen ertoe bij dat btw wordt betaald in de lidstaat van de eindafnemer, wat leidt tot een eerlijkere verdeling van de belastinginkomsten onder de lidstaten.

Als gevolg van de COVID-19-crisis zijn deze nieuwe btw-regels voor de elektronische handel van toepassing vanaf 1 juli 2021 en treden ze niet in werking op 1 januari 2021 (Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1318). Deze extra tijd was nodig om alle lidstaten in staat te stellen de IT-systemen te voltooien die nodig zijn om deze veranderingen door te voeren en toe te passen.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is sinds 1 januari 2012 van toepassing.

ACHTERGROND

Zie voor meer informatie:

• Btw en administratieve samenwerking (Europese Commissie).

KERNBEGRIPPEN

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Verordening (EU) nr. 904/2010 van de Raad van 7 oktober 2010 betreffende de administratieve samenwerking en de bestrijding van fraude op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde (PB L 268, 12.10.2010, blz. 1-18)

Achtereenvolgende wijzigingen in Verordening (EU) nr. 904/2010 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Verordening (EU) 2020/283 van de Raad van 18 februari 2020 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 904/2010 wat betreft maatregelen ter versterking van de administratieve samenwerking om btw-fraude te bestrijden (PB L 62 van 2.3.2020, blz. 1-6)

Richtlijn (EU) 2020/285 van de Raad van 18 februari 2020 tot wijziging van Richtlijn 2006/112/EG betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde wat betreft de bijzondere regeling voor kleine ondernemingen en Verordening (EU) nr. 904/2010 betreffende de administratieve samenwerking en uitwisseling van inlichtingen voor doeleinden van toezicht op de juiste uitvoering van de bijzondere regeling voor kleine ondernemingen (PB L 62 van 2.3.2020, blz. 13-23)

Uitvoeringsverordening (EU) 2020/194 van de Commissie van 12 februari 2020 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 904/2010 van de Raad wat betreft bijzondere regelingen voor belastingplichtigen die diensten voor niet-belastingplichtigen, afstandsverkopen van goederen en bepaalde binnenlandse goederenleveringen verrichten (PB L 40 van 13.2.2020, blz. 114-124)

Zie de geconsolideerde versie.

Uitvoeringsverordening (EU) 2020/21 van de Commissie van 14 januari 2020 tot wijziging van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 79/2012 tot vaststelling van nadere uitvoeringsvoorschriften voor enkele bepalingen van Verordening (EU) nr. 904/2010 van de Raad betreffende de administratieve samenwerking en de bestrijding van fraude op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde (PB L 11 van 15.1.2020, blz. 1-2)

Zie de geconsolideerde versie.

Verordening (EU) 2017/2454 van de Raad van 5 december 2017 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 904/2010 van de Raad betreffende de administratieve samenwerking en de bestrijding van fraude op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde (PB L 348 van 29.12.2017, blz. 1-6)

Zie de geconsolideerde versie.

Richtlijn (EU) 2017/2455 van de Raad van 5 december 2017 tot wijziging van Richtlijn 2006/112/EG en Richtlijn 2009/132/EG wat betreft bepaalde btw-verplichtingen voor diensten en afstandsverkopen van goederen (PB L 348 van 29.12.2017, blz. 7-22)

Zie de geconsolideerde versie.

Richtlijn 2009/132/EG van de Raad van 19 oktober 2009 houdende bepaling van de werkingssfeer van artikel 143, onder b) en c), van Richtlijn 2006/112/EG met betrekking tot de vrijstelling van de belasting over de toegevoegde waarde voor de definitieve invoer van bepaalde goederen (PB L 292, 10.11.2009, blz. 5-30)

Zie de geconsolideerde versie.

Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (PB L 347 van 11.12.2006, blz. 1-118)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 15.06.2022