EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Wzmocnienia norm pracy na morzu

Komisja Europejska pragnie przeprowadzić konsultacje z partnerami społecznymi w sprawie włączenia odpowiednich przepisów konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) do norm pracy na morzu przyjętych w lutym 2006 r. w prawie wspólnotowym.

AKT

Komunikat Komisji z dnia 15 czerwca 2006 r. na mocy art. 138 ust. 2 TWE w sprawie wzmocnienia norm pracy na morzu [COM(2006) 287 wersja ostateczna – nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

STRESZCZENIE

Komisja Europejska zdecydowanie wspierała opracowanie konwencji MOP (EN) (ES) (FR) w sprawie norm pracy na morzu. Uważa, że istnieje konieczność wprowadzenia przepisów konwencji, zarówno na poziomie wspólnotowym, jak i krajowym.

Artykuł 138 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Unię Europejską (UE) stanowi, że Komisja przed przedstawieniem wniosków w dziedzinie polityki społecznej konsultuje się z partnerami społecznymi w sprawie możliwych kierunków działań wspólnotowych.

Zakres stosowania konwencji

Konwencja ujmuje w całość przepisy gwarantujące godne warunki pracy i bytu załóg statków o pojemności brutto 500 ton i więcej, wykonujących rejsy międzynarodowe lub pokonujących trasy między portami obcych państw. Postanowienia podzielone są na pięć tematów:

  • minimalne warunki wymagane przy rekrutacji,
  • warunki zatrudnienia i prawa pracownicze,
  • mieszkanie na pokładzie,
  • ochrona socjalna,
  • zdefiniowanie odpowiedzialności w stosowaniu konwencji.

Wkład konwencji

Pierwszym celem konwencji MOP jest skonsolidowanie konwencji i zaleceń dotyczących pracy na morzu przyjętych przez MOP od 1919 r. w jeden tekst o dużym znaczeniu prawnym i politycznym. Ponadto stosuje nowatorskie mechanizmy w celu zapewnienia pełnej skuteczności tekstu.

Drugim celem konwencji jest sprostanie globalizacji i gwarantowanie uczciwszych warunków konkurencji. Konwencja przyczynia się do stabilizacji sektora transportu morskiego w sytuacji konkurencji światowej i do normalizacji statusu marynarza w kontekście globalizacji. Zdarza się bowiem, że niepożądane skutki, takie jak dumping społeczny, szkodzą marynarzom i armatorom przestrzegającym obowiązujących przepisów.

Ostatnim celem jest wzmocnienie bezpieczeństwa morskiego i atrakcyjności zawodu. Warto zauważyć, że 80% wypadków na morzu wiąże się z błędami ludzkimi. Wobec tego niezbędne jest stworzenie minimalnych norm społecznych ujętych w spójne ramy, a także zreformowanie szkoleń. Kwalifikacje i warunki pracy uzupełniają się wzajemnie.

Rola UE

Komisja udzieliła od początku zdecydowanego wsparcia pracom przygotowawczym MOP, przekonana o potrzebie działania, mającego na celu zwalczanie nieuczciwej konkurencji i dokonanie postępu w zakresie norm społecznych na szczeblu światowym. Odgrywała wiodącą rolę wnosząc wartość dodaną w trakcie negocjacji i zapewniając zgodność tekstu konwencji z prawem wspólnotowym. Koordynowała także stanowiska państw członkowskich i zaproponowała wkład finansowy.

Komisja stara się zachęcać do szybkiej ratyfikacji, aby konwencja mogła jak najwcześniej wejść w życie. Znaczenie 27 państw Unii może przyspieszyć proces, ponieważ warunkiem wejścia w życie Konwencji jest jej ratyfikacja przez 30 państw, dysponujących co najmniej 33% tonażu światowego.

Ponadto Komisja dąży do zmiany i wzbogacania norm wspólnotowych poprzez włączanie najwłaściwszych przepisów konwencji do prawa wspólnotowego.

W związku z tym w pierwszej fazie konsultacji partnerzy społeczni są zaproszeni do wypowiadania się na różne związane z wdrożeniem konwencji tematy, które są także przedmiotem analizy wpływu. Są to m.in.:

  • stosowność zmiany istniejącego dorobku prawnego WE przez dostosowanie, konsolidację lub uzupełnienie zgodnie z wytycznymi,
  • przydatność wykraczania w prawie wspólnotowym poza postanowienia konwencji,
  • potrzeba przekwalifikowania nieobowiązkowej części konwencji na obowiązkową,
  • możliwość włączenia partnerów społecznych w negocjacje, w celu doprowadzenia do zawarcia umowy, która weszłaby w życie na mocy decyzji Rady w rozumieniu art. 139 traktatu.

Komisja pyta również partnerów społecznych o potrzebę odzwierciedlenia wspólnotowej struktury trójstronnej w komisji nadzoru przewidzianej w konwencji.

Kontekst

Po przyjęciu konwencji Komisja Europejska uznała, że konieczne jest uruchomienie środków potrzebnych do wdrożenia konwencji zarówno na poziomie wspólnotowym, jak i krajowym. Komisja stara się potwierdzić wartości i interesy UE oraz promować w świecie wymagające normy.

AKTY POWIĄZANE

Decyzja Rady 2007/431/WE z dnia 7 czerwca 2007 r. upoważniająca państwa członkowskie do ratyfikowania, w interesie Wspólnoty Europejskiej, Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy o pracy na morzu z 2006 r. [Dz.U. L 161 z 22.6.2007]. W zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego Komisja posiada wyłączną kompetencję. Jednak nie może ratyfikować konwencji za państwa członkowskie. Decyzja Rady z dnia 7 czerwca 2007 r. umożliwia ratyfikację przez państwa członkowskie konwencji, która obejmuje aspekty związane z koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego.

Ostatnia aktualizacja: 10.01.2008

Top